Hoşça Kalın - Zafer Köse

Fabrikadaki son günümde yazdığım veda mektubu:

Hoşça Kalın

Bu dünyadan gider olduk

Kalanlara selam olsun

Yunus Emre

İnsanlar her zaman birbirleri için bilgiler, mallar, duygular üretir. Biz de dünyanın dört bir yanındaki insanlar için elyaf üretiyoruz burada. Ben çoğunuzdan daha uzun süre, 22 yıl çalıştım. Ve artık ayrılma zamanı geldi.

Popüler kültürdeki “Kişiye en uygun eş, en uygun iş, en uygun arkadaş” gibi yaklaşımlar gerçekliğe karşılık gelmiyor. Bir yerlere gidip bu “en uygun olanları” bulamayız. Bunların hepsi, yaşadığımız hayatın içinde üretilmesi gereken değerler. Tıpkı aile üyeleri, trafikteki insanlar, okul arkadaşları gibi, iş arkadaşlarımızı da kendimiz seçemeyiz, ama varoluşumuzu bu ilişkiler içinde, üretim sürecinde gerçekleştiririz.

Bütün fabrikalar, bazı malların yanı sıra insan ilişkilerinin ve değerlerinin üretildiği yerlerdir. Bunu böyle düşünmeyiz çoğu zaman, ama üretirken ve paylaşırken harcadığımız emekle aynı zamanda kendimizi yaratırız. Çünkü neyi nasıl yapıyorsak biz o kişiyizdir. Bu nedenle en kutsal değer emektir.

22 yıl boyunca çalışma arkadaşlarımla bu fabrikada ürettiğimiz insan değerlerinden ve edindiğim deneyimlerden dolayı kendimi şanslı hissediyorum. Zengin hissediyorum. Sağ olun. Hakkınızı helal edin.

Bu arada, hepinize öyle hitap edemem ama en azından Elektrik Bakım’daki kardeşlerime bazı öğütlerde bulunayım:

Sevgili Arkadaşlarım,

Yaşım sizlerden fazla, bir ağabeyiniz olarak seslenmek istiyorum.

Birbirinize sahip çıkın. Asla rekabet etmeyin, her zaman dayanışma içinde çalışın. Herhangi birinizin yaptığı iyi işi de hatalı işi de kendinizin kabul edin.

Bundan sonra da elbette arızalar oluşacak, aksilikler ortaya çıkacak; sadece ve sadece geleceğe yönelik olarak onların üzerinde durun. Suçlu aramak için değil, tekrarını önlemek açısından bakın.

Biliyorum, zorluk yaşadığında içinizden birine her türlü desteği verirsiniz. Asıl önemlisi, bir arkadaşınızla ilgili olumlu gelişmeleri de aynı ortaklaşmacı duyguyla paylaşın. Birinizin ödül alması gibi durumlarda, kendinizle karşılaştırmayın. Ekiplerdeki en tehlikeli durum bunlardır, “kişisel ödül değerlendirmelerini” önemsemeyin.

Hayattaki en önemli ahlaki ölçüt, yapılan işin hakkını vermektir. Yaptığınız her işte, kendinize duyduğunuz saygıyı yansıtın. Bu anlamda, kendinize değer verin. Birbirinize değer katın. Günlük koşuşturmaya dalıp da inandığınız değerlere ve insanı insan yapan niteliklere uzaklaşmayın.

İş dışında da görüşmeye devam edin. “Aidat” önemli bir “ait olma” duygusu yaratır; aylık aidat toplamayı ve yılda iki aile buluşması düzenlemeyi aksatmayın. Ha, eski arkadaşlarınızı da davet etmeyi unutmayın. 😊

Her birinizi sevgiyle kucaklıyorum.