belki resim der ki / belki dün ölmüş olabilirim - Ender Macun

belki resim der ki / belki dün ölmüş olabilirim

The Blue Violinist, Marc Chagall, 1947, tuval üzerine yağlıboya

Belki dün ölmüş olabilirim. Maviye çalan gökyüzüne, aya, buluta ve arkadaş kuşlara sözüm. Eğer ölmüşsem, götürmeyin beni buralardan. Bırakın, üzgün ve hazin ülkemde umudu yeşerten bir masal olarak, çocuklara kalayım. Bir acılı ezgiyi sonsuza kadar, durmadan, gülümseyerek ve ıslıkla çalabilirim. Ya da belki sözcüklerle anlatabilirim. Belki şehrin üzerine düşen, tutsak bir imgeyim şimdi. Hiç yaşamamış olabilirim, yaşadığımı sandığım en beter şeyleri. Kavgam, servetim, yoksulluğum, evim, öğrendiklerim, sözüm, sancım… Ve belki çalakalem yazılmış, içinde birkaç çiçek fosili, kan zerresi, incecik bir hatıra defteriyim. Bilmem, belki geçen hafta ölmüş olabilirim. Bir müzisyen miydim yoksa masalcı mı? Sevdiklerim ve sevdiklerini sandıklarım birkaç damla gözyaşı akıtmış da olabilirler ardımdan. Ve kuşkusuz, yaşamış, bu kötücül âlemden geçmiş olmalıyım. Ha gayret! Bunun kanıtlarını toplamalı, defterime yazmalıyım. Ama içimden sonsuz, kopuk bir ezgi geçiyor ağlayarak, insanlığa dair. Belki yıllar önce, yara almış bir kavgada, ölmüş olabilirim.

Ender Macun, Nisan 2019