Cenneti Satanların Ülkesi: Vatikan - Yeşim Yeşiloğlu

Trevi ve Spagna civarında geçen ilk günün ardından sırada Vatikan müzeleri var. Termini'den otobüs kalktığını öğrenmiştim ama numarasını bilen biri çıkmayınca geç kalmamak adına taksiye bindim. İtalya'da taksiler beyaz, tüm taksilerde "siyah" taksilere binmeyin diye uyarı var. Korsan sarmış dört yanımızı yani.

20 dakikalık ve 12 Euroluk bir yolculuk sonunda Vatikan Müzesinin girişinde iniyorum veee hiç sıra beklemeden içeri giriyorum. Zira 20 Euro tutarındaki bileti internet sitesinden satın almıştım (https://biglietteriamusei.vatican.va/musei/tickets/do?action=booking). Biletleri internetten almak en iyisi, yoksa sırada beklemeniz gerekiyor. Hayır hobi olarak yine bekleyin de kısa da olsa ikinci bir tur daha yapabileceğiniz zamanı neden oflayarak harcayacaksınız?

Giriş saati 9 yasza da saat 8.20'da kapıda, 8.25'te de müze merdivenlerindeydim. Merdivenleri çıkarken aynı zamanda insan evladının geldiği noktayı görmenizi isteriz demişler dünyanın dört bir yanından tekne, kayık örnekleri yerleştirmişler. Tabi insan evladı derken "Katolik" dünya gezginlerini, Avrupalı olmayan kültürlere yönelik istila girişimlerini anlatmak istemiş de biraz kapalı anlatım olmuş.

Neyse kayıkları tek tek inceleyerek merdivenleri tırmanıyorum. Merdivenlerden sonra bir avluya çıkıyorum.

Biraz nefes alıyorum, vay be Vatikan'a geldik be diyorum sonra da ilk adımı atıyorum müzeler için, Museo Gregoriano Egizio'dan başlıyoruz.

Mısır'daki tabletlerin birebir aynısını kopyalamışlar.

Mezopotamya'nın kadim halklarının uzun yıllarca tapındığı tanrılarını yani firavunlarını görmenin akla getirdiği tek düşünce: Her tanrı bir gün ölecek.

Eski Mısır'ın nasıl yaşadığını, nelere inandığını ve hatta öldükten sonra nasıl mumyalandığını incelemek bir yandan muhteşem bir yandan rahatsızlık verici. Çünkü gördüğümüz mumya plastik bir kopya değil de gerçekten de bir zamanlar yaşamış birine aitse onu sergilemeye devam etmek yerine bir mezara koysak ya ? Mumyalama tekniğinin ne kadar gelişmiş olduğunu görmeden de öğrenebilir insan... Neyse birkaç tableti daha inceleyip yola devam etmek en iyisi.

Museo Chiaramonti'ye adım atar atmaz heykel cennetine düştüm galiba diye düşünebilirsiniz.

Romalı imparatorların ve tanrıların büstleri ile dolu bu galeride Roma'nın her döneminden tarihe mal olmuş bir kişi veya tanrı görmek mümkün. Ancak kimler gelmiş kimler geçmişş dedirtecek derecede bilgi verilse de biz anlamıyoruz İtalyancamız paslanmış zira :) O yüzden bu galeriyi gezmek kısa sürüyor.

Büstlerle dolu galeriyi bitirdikten sonra Museo Pio Clementino'dan devam. Müze adını Clement XIV ve Pius VI adlı iki papadan alıyor. 1771'de kurulan müzede Roma ve Yunan tarihinden pek çok eser var.

Vatikan'da görülen her eser Hristiyanlığın siyasi tarihine ışık tutuyor. Ancak siyasi figürlerden daha çok dini figürlere ağırlık verildiği kesin. Katolik Hristiyanlığın devlette vücut bulduğu Vatikan'da bu dini figürler arasında "ruhsal" bir aydınlanma bekleseniz de biraz zor zira gezi erken başlasa da kalabalık akın akın.

Galleria Degli Arazzi'den yola devam. Mitolojik hikayeleri bu kez dokuma halılar üzerinden okuyoruz.

Rotamız Appartamento di san pio V. Ortaçağ'dan Rönesans'tan veya İncil'den bir hikaye anlatan tablolar, freksler ve halılar ile Jesus Christ ! diyebilirsiniz. Keşke insanlık dinini yaymak için savaşmak yerine sanatı tercih etseydi, daha etkili ve de acısız olacağı kesin...

Sala Sobieski

San Pio V'den çıkıp pek çok sanatçının eserlerinden oluşan bir seçkinin yer aldığı koridora doğru ilerliyoruz. "Collection of Modern Religious Art". Sistina Şapel'ine bir adım daha yaklaştık.