Ne Kendi Etti Rahat…
Akıllı bir adam, “Düşmanlarınızı öldürmeyin!” demişti. “Nasıl olsa
ölecekler. Sadece biraz beklemeniz gerekiyor.”
Bir Çin atasözü de ‘’Nehrin kıyısında yeteri kadar uzun oturmayı
başarabilirsen, bütün düşman cesetlerinin önünden geçtiğini görürsün.’’ der.
Carl Sagan’ın “soluk mavi bir nokta” olarak tanımladığı dünya
yuvarlağının konukları durmadan değişmekte. Her elli – yüz yılda bir
yenileniyor konuklar.
10 yıl sonra, kendilerini kavganın, öfkenin şehvetine kaptırarak
birbirlerinin boğazına sarılanların çoğu gitmiş olacak bu dünyadan. 20 yıl
sonra biraz daha çoğu, 30 yıl sonra daha fazlası. Sonra hiçbiri kalmayacak!
Ve bugünün başarı hırsıyla yanan, rakibini tepelemekten zevk alan
muhteris yaratıklar “ne söylerler, ne bir ses verirler” dizesinin konusu haline
dönüşecekler. Geride iyi bir isim bırakabilirlerse ne mutlu onlara.
“Efendi adamdı. İyi bir insandı” diye mi konuşulacak arkalarından
yoksa “Mendeburun, kavgacı, hırslı herifin tekiydi. Ne kendi etti rahat, ne
kimseye verdi huzur!” mu denilecek?
Zülfü Livaneli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder