Taklit Ülke - Zülfü Livaneli

Taklit Ülke

Geleneklerine sahip çıkmış toplumları görünce imrenirim ve içimi tarifsiz bir hüzün kaplar.

Japonlar Japon gibi yaşama sanatının en güzel örneğini verirler. Paris’te bir kitapçı dükkanına girersiniz. Geçen yüzyıldan beri aynı aile işletmektedir. St. Germain’de yemek yediğiniz lokantada, Fransız İhtilali beyannamesinin yazılmış olduğunu bilirsiniz. Café Deux Magot’da Verlaine, Rimbaud kahve içmiştir.

Bir başkasında her masa orada oturmuş olan ünlünün anısına çakılmış olan plaketleri taşır: Lenin’den Yahya Kemal üstada kadar…

         ***

Geleneklerimizin çoğunu yitirdik. Gün geçtikçe hafızasız bir topluma dönüşüyoruz. Oysa kurumları, gelenekleri korumak, topluma, dolayısıyla insana bir güven duygusu ve yerleşiklik bilinci kazandırır. Çok sıradan görünen bir mekan, anılarla değer kazanır ve anlam bulur.

Biz ise yerli olmak ve geleneksel değerlerine sahip çıkmak ayıpmış gibi kimliğimizden kurtulmaya çalışırız. Ve böylece Batılı olacağımızı sanırız.

Oysa Batı, tek boyutluluk ve tek bir üniforma değil ki! Bugün ikisi de Avrupalı sayılan Finlandiyalı ve Portekizli arasında hiçbir benzerlik yoktur. Ne yemekleri, ne müzikleri, ne görünüşleri, ne de kültürleri birbirine benzer. Ama iki ülke de Avrupa düşüncesinin temelini oluşturan ilkeleri benimsemiştir.

Türkiye’nin Batılı olması kendi kültürünü koruması ile mümkün olacaktır. 

Dünyada başarıya ulaşmış “taklit ülke” yoktur.

Zülfü Livaneli