Baba Siz Annemle Nasıl Tanıştınız?
Kişiler
Anne
Baba
Oğlan
Küçük çocuk (Defne)
Oğlan: Baba siz annemle nasıl tanıştınız?
Baba: Bi gün yolda gidiyorum. Annen de karşıdan geliyor. Bi üstüme atladı. Savurdum savurdum düşmüyor. Ben senle evlencem dedi. Gelinlik ve damatlığı da hep yanında taşıyormuş. Giyindik evlendik. Kader işte. Naapcan.
Oğlan: (Şaşkın şaşkın bakarak) Doğru mu söylüyor anne?
Anne: Hiç doğru olur mu çocuğum!
Oğlan: Nasıl tanıştınız peki?
Anne: Bir gün Ekvator’dayım. Akşam yemeği için solucan topluyorum.
Babanla ilk kez orada karşılaştık. O büyüklerini topluyordu, dişe gelen seviyormuş.
Ben küçükleri seviyordum. Ahh gençlik. Ne günlerdi. Şimdi dana eti hiç o tadı
vermiyor.
Oğlan: Anne ne diyosun yaa! (Gülmeye başlar)
Baba: Yine bi gün yolda gidiyorum. Mis gibi çorba kokusu geldi. Kokuya doğru gittim, kapıyı çaldım, annen açtı. Ben bir tabak, iki tabak, üç tabak içtim. Dedim bu çorbayı yapanı getirin bana! Anneni getirdiler, aldım götürdüm çorba içmeye!
Çorbacıda para çıkışmayınca anneni bi silkeledim, pırt! Sen düştün! Sonra bi daha silkeledim Defne düştü. Bi daha silkelemedim artık, öğrendim.
(Anne baba kahkahalarla güler. Çocuklar şok!)
Baba: Annen bana yaşımı sordu, “28 “dedim. “Tamam” dedi. “Yalnız ben 3 çocuk istiyorum” dedim, ona da “Tamam” dedi. Yemeği ben ısmarladım, tatlıyı o. İlçeye gidecek son treni de bilerek unuttuk. Oradan belliymiş anlaşacağımız...
(Anne baba bakışır. Yüzlerinde duygusal birer gülümseme. Çocuklar çoktan konudan çıkmış, kızartmaya ekmek banmaktadırlar.)
Anne: (Gözünü babadan ayırmadan) Bunlar da hem soruyorlar hem de asıl hikâyeyi
dinlemiyorlar.
Asiye Açar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder