Dünyada bir "Amerikan hayranlığı" akımı olduğu gibi, "Amerikan karşıtlığı" akımı da mevcut. Kimi hayatını Amerikan yaşam biçimine göre ayarlamaya çalışıp, kendisini ne kadar çok "Amerikalı" hissederse o kadar mutlu olacağını hesap ederken, kimi de "Amerikan düşmanlığı"nı saplantı haline getiriyor. İkisi de hastalıklı düşünce bunların; ikisi de saplantı.
Dünyadaki her ülkeden ve her konudan söz ederken başvuracağımız kılavuz Amerika konusunda da geçerli: Hangi Amerika'dan söz ediyoruz?
Eğer kastettiğimiz Amerika, insanlık düşüncesini derinleştiren yazarların, bilginlerin, sanatçıların Amerikası'ysa elbette güzeldir.
William Faulkner'in Amerikası çirkin olamaz.
Dos Passos'unki de öyle, Walt Whitman'ınki de.
Melville'in Amerikası mücadeleci, Twain'in Amerikası barışçıdır.
Paul Robson, Nazım Hikmet'in barış şarkısını söylerken belki de dünyanın en güzel zencisidir.
Peter Seeger dünyanın en güzel beyazı olduğu gibi.
Bob Dylan'ın dünyadaki şiddete karşı en güzel cevapları rüzgârla verdiği barış şarkısı, Joan Baez'in sesinde eriyip, ateş olup dünya insanlarının yüreklerine akmıştır. Bu da güzel Amerika'nın sesidir.
Harvard, Yale, MİT gibi bilim Mekke'leri de öyle, Jackson Polloc'un resimleri de.
Hitler'i deviren Amerikan ordusuna Avrupa'nın bütün genç kızları çiçek atmıştır.
Ama Şili'de darbe düzenleyip Allende'yi öldürten Henry Kissinger, Amerika'nın çirkin, vicdansız ve uğursuz yüzüdür. CIA eylemleri karanlıktır.
Ve ne yazık ki bugün Beyaz Saray'da oturan Cumhuriyetçi Başkan, Amerika'nın çirkin yüzüne dönüktür.
Bunu bütün insanlık hissediyor. Saddam gibi bir diktatöre rağmen, harekâtın içe sinmemesi de bu yüzden zaten. Dünya insanlığı, güzel Amerika'nın değil, çirkin Amerika'nın harekete geçtiğini hissediyor.
Eğer kastettiğimiz Amerika, insanlık düşüncesini derinleştiren yazarların, bilginlerin, sanatçıların Amerikası'ysa elbette güzeldir.
William Faulkner'in Amerikası çirkin olamaz.
Dos Passos'unki de öyle, Walt Whitman'ınki de.
Melville'in Amerikası mücadeleci, Twain'in Amerikası barışçıdır.
Paul Robson, Nazım Hikmet'in barış şarkısını söylerken belki de dünyanın en güzel zencisidir.
Peter Seeger dünyanın en güzel beyazı olduğu gibi.
Bob Dylan'ın dünyadaki şiddete karşı en güzel cevapları rüzgârla verdiği barış şarkısı, Joan Baez'in sesinde eriyip, ateş olup dünya insanlarının yüreklerine akmıştır. Bu da güzel Amerika'nın sesidir.
Harvard, Yale, MİT gibi bilim Mekke'leri de öyle, Jackson Polloc'un resimleri de.
Hitler'i deviren Amerikan ordusuna Avrupa'nın bütün genç kızları çiçek atmıştır.
Ama Şili'de darbe düzenleyip Allende'yi öldürten Henry Kissinger, Amerika'nın çirkin, vicdansız ve uğursuz yüzüdür. CIA eylemleri karanlıktır.
Ve ne yazık ki bugün Beyaz Saray'da oturan Cumhuriyetçi Başkan, Amerika'nın çirkin yüzüne dönüktür.
Bunu bütün insanlık hissediyor. Saddam gibi bir diktatöre rağmen, harekâtın içe sinmemesi de bu yüzden zaten. Dünya insanlığı, güzel Amerika'nın değil, çirkin Amerika'nın harekete geçtiğini hissediyor.
Zülfü Livaneli
11.03.2003 - Vatan Gazetesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder