Okuma Atölyesi Çalışması; Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok- Pınar Yıldırım

Katılımcı: Pınar Yıldırım

Tarih:  12.03.2018

Kitap: Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok ( Erich Maria Remarque )

Tema: Savaş

Konu: Gencecik, hayatın başında olan insanların umutlarını kaybetmesi, yok oluşu

Anlatım: Akıcı ve çok net. Paul Baumer in anlattıkları insanın zihninde canlanıyor.

Çağrışım: "Cepheye geldiğimiz zaman mevsim henüz yazdı ve tam yüzelli kişiydik. Şimdi ayazdan donuyoruz. Yapraklar hışır hışır. Seslerimiz yorgun argın yükseliyor: bir... iki... üç... dört... Ve sayım otuzikide sona eriyor" (syf 124) 

Paul ve arkadaşlarının daha lisede okurken okulu yarım bırakıp askere yazılmaları, kısa sürede cephede bir çok ölümle karşılaşmaları onların yüzlerine tokat gibi çarpan hayatın bir gerçeği... Öyle ki Paul izne çıkıp eve gittiğinde o hayat ona yabancı gelir. Etrafındaki insanların ona sorduğu sorulardan kaçar, anlatacak ne vardır ki zaten "Annem yavaşça 'oğlum benim' diyor. Bizim ailece duygularımızı pek dışarı vurmak huyumuz değildir. Çalışıp çabalayan ve dertleri başından aşkın olan bizim gibi kendi halinde kimseler sevgilerini pek göstermezler. Zaten bilinen bir şeyin üzerinde durmak adetleri değildir. Onun için annemin 'oğlum benim' demesi çok şey söyler" (syf 144)

Paul bir bakıma evde olmaktan mutlu, annesinin ona 'oğlum benim' demesi, onun için sakladığı reçel ve bayat kurabiyeler aslında çok şey ifade ediyor. Ama yabancılık duygusundan da bir türlü kurtulamıyor. Her zaman vakit geçirdiği odası, piyanosu, kelebek koleksiyonu... bunlarda kendinden bir şeyler bulamıyor. Sanki orada değil, bir uzaklık var. 

Savaşın gerçek yüzü belki de budur. Artık hiçbir şey eskisi gibi olamayacaktır. Cephede yanıbaşlarında kendilerinden olan insanların yitip gitmesine yakından tanık olmaları yasadıkları en büyük travmadır. Her şey bittiğinde, barış olduğunda normal hayatlarına dönemeyeceklerdir.