Yazının eleştirilecek
yönleri var elbet. Ancak istismara karşı mücadele konusunda samimiyseniz o yazıyı
dahi okuyun, kullandığı yöntemden ve dilden bağımsız değerlendirin, rahatsız
edici kısımlarını göz ardı edip tacize uğrayan kişinin gözünden anlatılan kısımlara
odaklanın ve anlamaya çalışın. Ne mi demek istiyorum anlatayım;
Çocuklar ne kadar zeki
olurlarsa olsunlar bazen bazı şeyleri anlamazlar. Anlamlandırmaya, çözmeye
çalışırlar ancak tam kavrayamazlar. Bu yüzden başlarına gelenin ne olduğunu
anlamaları yıllar alabilir. 7 yaşında saklambaç oynarken komşunun oğlu
tarafından bir apartman boşluğunda taciz edilen bir çocuk ne olduğunu
anlamayacaktır. Oyun arkadaşı "abinin" neden kendinden küçüklerle
oynadığını anlamadığı gibi. 20'li yaşlarında o günleri hatırlayacak ve bir daha
unutamayacaktır. Unutamayacak ama konuşmayacak da. Tacize ve tecavüze karşı
sesini çıkaracak, isyan edecek, mücadele edecek ama bu konuda konuşamayacak.
Kelimeler düğüm olacak boğazında, sinirden ağlayacak. Hesap soramadığı,
başkasının başına aynı şeylerin gelmesini engelleyemediği için. Sen evet sen, onun
çıkaramadığı ses olmalısın. 30 yaşında olduğuna bakmadan onun çıkaramadığı ses
olmalısın.
Çocuklar ne kadar masum
olurlarsa olsunlar bazen kendilerini suçlamaktan vazgeçmezler. Başlarına gelen
her olayın kendi davranışlarından kaynaklandığını sanabilir, bunun için
davranışlarını kontrol etmeye çalışabilir ancak çoğu zaman başaramazlar. Çocuk,
otobüste elini sıkan "amca"ya karşı koymak isteyecek ama sesini
çıkaramayacak. O anda bağırmadığı, itiraz etmediği için sonraki adamların geldiğini
sanacak. Ağlayacak durmadan ama anlatamayacak. Kendisini suçlayacak,
suçlayacak, suçlayacak. Sen evet sen, onun suçu olmadığını anlatmalısın.
Otobüse her bindiğinde korkmaması için şeytanlarla değil hastalıklı insanlarla mücadele ettiğini ama kurban olarak kalmak zorunda olmadığını anlatmalısın.
Evet sen anlatmalısın,
14 yaşına yeni basmış bir
çocuğun 23 yaratık tarafından tecavüze uğramasına rıza var denilemeyeceğini
anlatmalısın,
12 yaşında bir çocuğun,
kendisi daha çocukken, anne olamayacağını anlatmalısın,
7 yaşındaki çocuktan
tahrik olunmasının normal olmadığını anlatmalısın,
Çocukları taciz edenlerin sadece
ayıplanmasının yeterli olmadığını anlatmalısın,
1 sayısının bile bu dünyanın cehennem olmasına yeteceğini anlatmalısın,
Evet sen engel olmalısın,
Bir kereden bir şey olmaz diyenlerin çocuklara ulaşmasına engel olmalısın,
Karşısında masumiyet değil şehvet görenlerin aramıza karışmasına engel olmalısın,
Bulanık zihniyetlerin çocuklar yerine tacizciyi korumasına engel olmalısın,
En zoru, konuşmayı, başaranların seslerini kısmalarına engel olmalısın,
En saf insancıkların hayatlarının bir bir yok edilmesine engel olmalısın,
Sesini çıkar, anlat, engel
ol. Unutma sesini çıkaramayan o çocuğu korumak
zorundasın. Her ne pahasına olursa olsun….
ayse@oykuevi.net adresine bildirim rica ederim
YanıtlaSil