İnsan, Şehir, Hayvan
Canım Yasemin’e
1
fotoğraf: Ender Macun |
vakit akşama doğru, şehir
hızla büyütmekte içindeki huzursuzluğu
gökyüzü gürültüsüzdür,
bulutları delmekte yerden yükselen hayalet bir kuğu
2
fotoğraf: Ender Macun |
bilinir elbet, kırık dökük
bütün biblolarımızın artık sürgünde olduğu
omuz omuza verir de düş
kurar evler şimdi umursamadan sarmalayan soğuğu
3
fotoğraf: Ender Macun |
kimsesizlik ülkesinde
kalmış yontma taş gibi mi desem yoksa soluğu
hiç bir yerdedir aklı, ve bundandır, salıncakta unutulmuş gibidir
çocukluğu
4
fotoğraf: Ender Macun |
dosttur, yanında yürür
akşamları, uzayan bir gölge gibi, peşini
bırakmaz çoğu
geçiyorken önünden
nefestir biraz, peşine katar da gider
çoluğu çocuğu
5
fotoğraf: Ender Macun |
yeni dikilmiş elbiseler
gibi biraz, üzerine sinmiş olmalı ısrarcı buğu
Terzi sabunu gibi
keskindir de, ismi kanatır bile bile dokunduğu
her buruşuğu
6
fotoğraf: Ender Macun |
açar kanatlarını, silkinir
havuzda, içini acıtan bir hikâye anlatır sana kuğu
Ender Macun, Mayıs 2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder