Geçmiş Olsun - Asiye Açar

Geçmiş Olsun

Yaşlanmak. Altmış yetmiş yaşında olmak değildir. Yaşlanmak, 29’dan 30’a geçmektir. Köprüden önceki son çıkış, psikolojik sınırdır 30. 37’den 38’e geçerken hissettiğin buhranlardır. Artık "yirmi beşlik" olmadığını fark ettiren, ilk şaşırtan, dumura uğratan, gerçekle yüzleştiren emarelerin yaşandığı yaşlardan geçmektir. Belki yaşlılığın kendisi kadar zor olur bu ilk işaretler.

Mesela, siz geçerken pazarda, "Bal kiraaaaazzz!" diye bağıran pazarcılar "Abla kiraz Kemalpaşa, tat bak, tat bak! diyorsa, geçmiş olsun. Kalite ve garanti yoksa dönüp bakmayacağınız, tipinizden anlaşılıyor demektir.

Zaten "Abla" kelimesini duymaya başladıysanız üzülerek belirtmeliyim, geri dönülmeyecek aşamadasınız. Hele ki içinizden "Yahu ben senin yaşındayım, ne ablası!" demek geçiyorsa, eyvah eyvah! Size de tanıdık geliyor değil mi şu kelimeler “Ne teyzesi ayol, ablan yaşındayım ben senin!"

Peynirin iyisi, zeytinin tuzsuzunu arıyor, ektiğin tutuyor, pişirdiğin yeniyorsa.

Soğanı, salçayı, kerevizi tencereye koyup, hop yemek oluyorsa. Yaşlanmışsındır. Çünkü gençlik acemiliktir.

Rakının yanında ne gider, et nasıl pişer, turşu nasıl kurulur, misafir kapıdayken 3 çeşit yemek nasıl yapılır biliyorsan, geçmiş olsun.

Yoğurdu, domates sosunu falan bırak, sirkeyi bile evde yapıyorsan... of of of!

İnsanları tek tek değil toptan siliyorsan, arkana bakmadan gidiyorsan...

Bazılarını da daha çok affediyorsan, "Gençlikte olur böyle şeyler…" diyorsan…

İnsanlardan uzaklaşmak ve domates ekmek hayali içine çöreklendiyse, geçmiş olsun.

Yine de daha çok özür diliyor, kırılsan da arıyor, "boş ver, büyütmeye değmez" diyorsan…

Eşinle daha az kavga ediyorsan...

Beyefendi evden çıkmıyor, hatta mutfaktan çıkmıyor hatta dibinden ayrılmıyorsa, ne mutlu, yaşlanmışsındır… Çünkü gençlik kadir kıymet bilmez.

Aynaya bakınca anneni görüyorsan... yaşlanmışsındır.

Ancak enseyi karartmayalım. Her yaşın ayrı güzelliği var, hatta yukarıya çıktıkça manzara daha güzel.

“Şimdiki aklım olsa!" demeyin. Şimdiki aklınızın kıymetini bilin derim.

Asiye Açar

acarasiye01@gmail.com