Modern hayat bize ne düşünme zamanı bırakır, ne de okuma.
Televizyon karşısında geçen esaret saatleri bizi oyalar gibi görünürken, durmadan mesajlar aktarır. Nasıl düşünmemiz, nasıl eğlenmemiz, neyi sevip neyi sevmememiz, neyi yararlı neyi zararlı bulmamız, hangi politik çizgilerde yürümemiz konusunda sürekli tembihler alırız.
Düşünmeden yaşarız. Kafalarımız, çıkarlarımızın nerede olduğunu sezmemize yarayan antenlere, duyargalara dönüşmüştür.
Oysa çeşme-i irfan’dan kana kana içen birçok insan da yaşamaktadır bu memlekette.
Ama onlar rejim tarafından pek iyi gözle bakılmayan ve vatana sadakat duygularının zayıflığından kuşku duyulan yurttaşlardır.
Sürüden ayrılan insanı hiç bir rejim sevmez. Sürüden ayrılmanın, birey olmanın ve kendi kafasıyla düşünmenin en önemli göstergesi ise okumaktır.
Zülfü Livaneli
Yazarın Sanat Uzun Hayat Kısa isimli kitabından alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder