1
Şimdi, şehirde
fotoğraf vakti. Ellerinde sihirli makinalarla insanlar… Gördüklerini
makinalarının belleklerine bağışlıyorlar bir bir. Şehrin belleği ağzına kadar doluyor. Akşam aniden
iniyor. Hayat.
2
Çek ve çektiğine
bak. Güzel. O anı zamandan hüüp çekip aldın. Sihirli makinanın belleğine
gömdün. Diğer, kenarda köşede kalmış anların peşine düş şimdi. Kayda değer çok
şey var buralarda. Şehir sana teslim. Of hayat.
3
Önemsenmek isteyen
ne kadar çok insan var. Dur. Kıpırdama. Elini şöyle beline koy ve objektife
bak. Seni ve senin duruşunu önemsiyorum. Hafifçe gülümse. Bak bana. Ben zaten uzunca
süredir sana bakıyorum hayat.
4
Dur, dinlen biraz.
Otur. Gözden geçir çektiğin her bir kareyi. Kendinle öğün. Bunu hak ettin. Bu
görüntüler sadece sende var çünkü. Az önce fotoğrafını çektiğin şeyler
kıskanıyorlar seni. Hiçbir zaman fotoğrafta nasıl çıktıklarını göremeyecekler.
Ah, hayat!
5
Birkaç gün sonra
solup gidecek bir güzelliği alıp işlemek istiyorsun. En iyi açıyı bulmak.
Işığın ve güzelliğin yönü…Düşünmeden bas deklanşöre. Hatta kapat gözlerini de.
Makina bulur. Makina buna eğimli. Hayat da…
6
Bugün çektiğin en
güzel fotoğraf olmalı bu. Öyle olmalı. Bunun için müthiş keyiflisin. Hayat
böyle bir şey olsa mesela, akşamüzeri iyi bir arkadaşla fotoğrafa çıkmışız da
yolda aheste yürüyormuşuz gibi… Mesela.
Ender Macun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder